Borneo deel 1: Sarawak
Door: Gertjan & Naomi
Blijf op de hoogte en volg Gertjan & Naomi
23 Mei 2012 | Maleisië, Kuala Lumpur
Na een korte tijd in Singapore imposante gebouwen, rijke mensen, dikke bakken en mega shoppingmalls te hebben bekeken gaan we naar Borneo, voor ons toch wel een van de highlights van onze reis.
Aangezien we 4 jaar geleden al een gedeelte van de provincie Sarawak hebben gezien, kunnen we die provincie nu voor ongeveer de helft overslaan. Dat is op zich wel fijn, want er is al zoveel te zien hier! We zitten een weekje in een grote stad vlakbij Brunei, genaamd Miri en dat is ons vertrekpunt voor Mulu en de Kelabit Highlands. We moeten vliegen want het gebied hier is erg onbegaanbaar en er lopen geen normale wegen naartoe alleen logging roads. We zijn erg geschrokken van de toestand van Sarawak: er is te veel houtkap! Hele jungle gebieden zijn verdwenen en daarmee ook de beesten en de traditionele mensen. Als je vanuit het vliegtuigje naar beneden kijkt, zou je er zowat tranen in je ogen van krijgen. Als je dan op je plaats van bestemming komt en je dan bedenkt hoe mooi het hier geweest is, dan is het gevoel nog erger want als je van echte jungle en biodiversiteit houdt, is/was Borneo toch wel the place to be.
Genoeg hierover, nu over wat we gedaan hebben. We zijn als eerste in 50 minuten gevlogen naar de Kelabit Highlands. Als je hier met de auto wilt komen, moet je een 4 wheel drive en veel geld hebben en 16 uur over hobbelige logging roads rijden. In de Kelabit Highlands slapen we in het plaatsje Bario. Dit ligt in een vallei en er wonen niet heel veel mensen maar het is heel uitgestrekt. Het is een van de meest afgelegen plekken van Sarawak. We zoeken het nog iets afgelegener en maken een 3-daagse tocht naar Pa Lungan. Dit is een dorpje op 4 uur lopen (ja lopen, nee je kunt hier niet met de auto komen) van Bario. Het is een traditioneel dorpje met een modern randje: de huizen zijn niet meer traditioneel maar nog steeds heel simpel, maar de mensen zijn nog echt wel traditioneel. Zo krijgen we 's avonds bijvoorbeeld diner geserveerd rechtstreeks uit de jungle. We krijgen wild boar (wild varken), allerlei wilde groentesoorten die ze uit de jungle plukken elke ochtend en niet te vergeten de beste (zelf verbouwde) rijst en ananas ooit. Verder hebben ze pas sinds een jaar of 2 telecommunicatie en nog steeds is dat heel erg beperkt. De inkopen die ze doen in "de stad Bario" wordt per os naar het dorpje vervoerd.
En hadden we al gezegd hoe rustig en stil het hier in Pa Lungang was? Er is geen stroom, er zijn alleen een paar generatoren en als die uit zijn, dan is het een oase van rust. Het is het laatste dorpje in Sarawak dat omgeven is door primair regenwoud.
In Bario zelf verblijven inmiddels ook een aantal echte originele stammen. De Penan hebben hier woningen die ze soms bewonen. Ze komen naar Bario toe als ze bijvoorbeeld medicijnen of een dokter nodig hebben. Voor de rest wonen ze in simpele paalwoningen in de jungle op 3 dagen loopafstand van Bario. We hebben een klein Penan dorpje bezocht in de jungle vlakbij Bario. Deze mensen zijn echt bijzonder. Ze kiezen er echt voor om in de jungle te wonen en geen moderne levensstandaard aan te nemen. Ze dragen tegenwoordig natuurlijk wel kleding, maar dat is zelfs een allegaartje en lijkt in de verste verte niet op wat wij mode noemen. Deze mensen zijn super verlegen en duidelijk niet gewend aan Westers bezoek. Als we in het dorpje aankomen vluchten de kinderen een huis in en kijken vervolgens stiekem door de raampjes wat er nu weer in hun dorpje rond loopt. De ouders blijven ook binnenshuis en schenken geen enkele aandacht aan het bezoek. We hebben horen zeggen dat de Penan, als ze je wel kennen, heel trouw en vriendelijk zijn.
Na de Highlands vliegen we terug naar Miri (over onze volgende bestemming heen notabene) om daarna een vlucht naar Mulu National Park te nemen. Helaas is onze vlucht gecancelled en balen we heel erg omdat we nu een halve dag van onze al geboekte tour missen. Onze somberheid maakt al snel plaats voor veel vreugde want we worden op kosten van Malaysia Airlines in een 4 sterren hotel met alles d'r op en d'r aan gestopt. Dit was even heel erg genieten voor ons na 6 maanden hostels.
Eenmaal aangekomen in Mulu beginnen we gelijk met ons tourprogramma. We bezoeken 2 enorme grotten en hebben daarna nog 9 km lopen voor de boeg. De grotten hier in Mulu zijn echt heel bijzonder, omdat ze zo mooi en groot zijn. Nog niet eens alle gangenstelsels zijn in kaart gebracht. Na ons bezoek aan de grotten gaan we een stukje met de boot en verder te voet naar "Camp 5". In Camp 5 zullen we 2 nachten slapen en Mt. Mulu gaan beklimmen om de Pinnacles te zien. Camp 5 ligt midden in de jungle aan een rivier en we slapen hier in simpele barakken. De volgende ochtend staan we om 05.00 uur op om vervolgens om 06.00 uur te beginnen aan onze klim. We klimmen 1200 meter, waarvan sommige stukken wel zo steil als 90 graden, met behulp van touwen en rotsen tot we zijn aangekomen op het punt waar we de Pinnacles kunnen zien. De Pinnacles zijn grote scherpe limestone rotsen die opdoemen uit de met jungle begroeide bergen. Het was afzien, heel zwaar maar achteraf waren we zeer voldaan. We hebben er ook niet al te lang over gedaan: we hebben 3 uur omhoog geklommen en 4 uur gedaan over de afdaling terwijl er 5 en 6 uur voor staat.
De volgende dag verlaten we Camp 5 alweer vroeg om 's middags de andere 2 grotten in Mulu te bezoeken. We doen 's avonds nog een nachtwandeling en zien vooral veel bizarre insecten (en nee die zijn hier niet klein!) en slangen. De kans op het spotten van iets groots is toch relatief klein als je met een groep luidruchtige Aziaten op stap gaat en buiten dat staat Mulu ook niet echt bekend om zijn wildlife.
We sluiten het hoofdstuk Sarawak nu af met de mededeling dat Mulu (dat net zo groot is als het hele eiland Singapore) voor ons echt de mooiste en beste jungle heeft die wij tot nu toe hebben gezien! Je hebt er alle verschillende soorten jungle met elk weer verschillende soorten en maten planten, bomen en kleine beesten. En dan die groene bergachtige omgeving...wow!
Aangezien we 4 jaar geleden al een gedeelte van de provincie Sarawak hebben gezien, kunnen we die provincie nu voor ongeveer de helft overslaan. Dat is op zich wel fijn, want er is al zoveel te zien hier! We zitten een weekje in een grote stad vlakbij Brunei, genaamd Miri en dat is ons vertrekpunt voor Mulu en de Kelabit Highlands. We moeten vliegen want het gebied hier is erg onbegaanbaar en er lopen geen normale wegen naartoe alleen logging roads. We zijn erg geschrokken van de toestand van Sarawak: er is te veel houtkap! Hele jungle gebieden zijn verdwenen en daarmee ook de beesten en de traditionele mensen. Als je vanuit het vliegtuigje naar beneden kijkt, zou je er zowat tranen in je ogen van krijgen. Als je dan op je plaats van bestemming komt en je dan bedenkt hoe mooi het hier geweest is, dan is het gevoel nog erger want als je van echte jungle en biodiversiteit houdt, is/was Borneo toch wel the place to be.
Genoeg hierover, nu over wat we gedaan hebben. We zijn als eerste in 50 minuten gevlogen naar de Kelabit Highlands. Als je hier met de auto wilt komen, moet je een 4 wheel drive en veel geld hebben en 16 uur over hobbelige logging roads rijden. In de Kelabit Highlands slapen we in het plaatsje Bario. Dit ligt in een vallei en er wonen niet heel veel mensen maar het is heel uitgestrekt. Het is een van de meest afgelegen plekken van Sarawak. We zoeken het nog iets afgelegener en maken een 3-daagse tocht naar Pa Lungan. Dit is een dorpje op 4 uur lopen (ja lopen, nee je kunt hier niet met de auto komen) van Bario. Het is een traditioneel dorpje met een modern randje: de huizen zijn niet meer traditioneel maar nog steeds heel simpel, maar de mensen zijn nog echt wel traditioneel. Zo krijgen we 's avonds bijvoorbeeld diner geserveerd rechtstreeks uit de jungle. We krijgen wild boar (wild varken), allerlei wilde groentesoorten die ze uit de jungle plukken elke ochtend en niet te vergeten de beste (zelf verbouwde) rijst en ananas ooit. Verder hebben ze pas sinds een jaar of 2 telecommunicatie en nog steeds is dat heel erg beperkt. De inkopen die ze doen in "de stad Bario" wordt per os naar het dorpje vervoerd.
En hadden we al gezegd hoe rustig en stil het hier in Pa Lungang was? Er is geen stroom, er zijn alleen een paar generatoren en als die uit zijn, dan is het een oase van rust. Het is het laatste dorpje in Sarawak dat omgeven is door primair regenwoud.
In Bario zelf verblijven inmiddels ook een aantal echte originele stammen. De Penan hebben hier woningen die ze soms bewonen. Ze komen naar Bario toe als ze bijvoorbeeld medicijnen of een dokter nodig hebben. Voor de rest wonen ze in simpele paalwoningen in de jungle op 3 dagen loopafstand van Bario. We hebben een klein Penan dorpje bezocht in de jungle vlakbij Bario. Deze mensen zijn echt bijzonder. Ze kiezen er echt voor om in de jungle te wonen en geen moderne levensstandaard aan te nemen. Ze dragen tegenwoordig natuurlijk wel kleding, maar dat is zelfs een allegaartje en lijkt in de verste verte niet op wat wij mode noemen. Deze mensen zijn super verlegen en duidelijk niet gewend aan Westers bezoek. Als we in het dorpje aankomen vluchten de kinderen een huis in en kijken vervolgens stiekem door de raampjes wat er nu weer in hun dorpje rond loopt. De ouders blijven ook binnenshuis en schenken geen enkele aandacht aan het bezoek. We hebben horen zeggen dat de Penan, als ze je wel kennen, heel trouw en vriendelijk zijn.
Na de Highlands vliegen we terug naar Miri (over onze volgende bestemming heen notabene) om daarna een vlucht naar Mulu National Park te nemen. Helaas is onze vlucht gecancelled en balen we heel erg omdat we nu een halve dag van onze al geboekte tour missen. Onze somberheid maakt al snel plaats voor veel vreugde want we worden op kosten van Malaysia Airlines in een 4 sterren hotel met alles d'r op en d'r aan gestopt. Dit was even heel erg genieten voor ons na 6 maanden hostels.
Eenmaal aangekomen in Mulu beginnen we gelijk met ons tourprogramma. We bezoeken 2 enorme grotten en hebben daarna nog 9 km lopen voor de boeg. De grotten hier in Mulu zijn echt heel bijzonder, omdat ze zo mooi en groot zijn. Nog niet eens alle gangenstelsels zijn in kaart gebracht. Na ons bezoek aan de grotten gaan we een stukje met de boot en verder te voet naar "Camp 5". In Camp 5 zullen we 2 nachten slapen en Mt. Mulu gaan beklimmen om de Pinnacles te zien. Camp 5 ligt midden in de jungle aan een rivier en we slapen hier in simpele barakken. De volgende ochtend staan we om 05.00 uur op om vervolgens om 06.00 uur te beginnen aan onze klim. We klimmen 1200 meter, waarvan sommige stukken wel zo steil als 90 graden, met behulp van touwen en rotsen tot we zijn aangekomen op het punt waar we de Pinnacles kunnen zien. De Pinnacles zijn grote scherpe limestone rotsen die opdoemen uit de met jungle begroeide bergen. Het was afzien, heel zwaar maar achteraf waren we zeer voldaan. We hebben er ook niet al te lang over gedaan: we hebben 3 uur omhoog geklommen en 4 uur gedaan over de afdaling terwijl er 5 en 6 uur voor staat.
De volgende dag verlaten we Camp 5 alweer vroeg om 's middags de andere 2 grotten in Mulu te bezoeken. We doen 's avonds nog een nachtwandeling en zien vooral veel bizarre insecten (en nee die zijn hier niet klein!) en slangen. De kans op het spotten van iets groots is toch relatief klein als je met een groep luidruchtige Aziaten op stap gaat en buiten dat staat Mulu ook niet echt bekend om zijn wildlife.
We sluiten het hoofdstuk Sarawak nu af met de mededeling dat Mulu (dat net zo groot is als het hele eiland Singapore) voor ons echt de mooiste en beste jungle heeft die wij tot nu toe hebben gezien! Je hebt er alle verschillende soorten jungle met elk weer verschillende soorten en maten planten, bomen en kleine beesten. En dan die groene bergachtige omgeving...wow!
-
23 Mei 2012 - 07:52
Gerda Mek:
alweer héél leuk om te lezen.
met af en toe ingehoude adem en een zucht ......
geniet nog maar even van jullie reis want het aftellen begint..... :( aaaah
jamhurrr!!! tis hier trouwens heerlijk zomers dus wat dat betreft... we zullen maandag (pinksteren-bos) aan jullie denken.
liefs T.Gerda + rest
-
23 Mei 2012 - 17:50
Alex En Wilma:
Hoi,
Ja wij hebben ook weer genoten van de digitale reis. We wensen jullie nog veel reisplezier de komende weken.
Groetjes uit Rijssen -
23 Mei 2012 - 18:41
Ellen:
alweer een geweldig reisverslag en opnieuw prachtige foto's. -
24 Mei 2012 - 16:32
Caro En Ma:
Hoi lieve mensen,het was weer spannend! Wat fijn he dat je ff lekker in een luxe hotel kon genieten. De laatste etappe, leef met de dag en geniet! Tot gauw,zondag skype?? Love jullie -
24 Mei 2012 - 17:06
Jan Mekelenkamp :
Geweldig,
Jullie grossieren in indrukwekkende verhalen.
Groetjes, tot gauw!!! -
26 Mei 2012 - 17:25
Hilco En Britta:
Hey Lieverds!
wat hebben jullie weer veel gedaan.
En wat 'n mooie foto's weer!!
We zijn zó benieuwd naar de volledige fotoreportage :D
We zijn de dagen al aan het aftellen...
Geniet van de laatste maand!
We hopen jullie snel weer eens te zien op skype.
Liefs Hilco en Britta -
22 Juni 2012 - 17:38
Alex En Wilma:
Please nog 1verslag en foto's
Groetjes uit rijssen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
